Birçoğumuz, Müslüman olduğumuzu ve Allahtan başka hiçbir şeye tapmadığımızı söyleriz. Kelimeyi şahadet getirdiğimizde Allahtan başka İlah tanımadığımız söyleriz.
Besmelesiz hiçbir işe başlamayanımızda çoğunluktadır. Beş vakit namazını kılanlara gıpta ederiz.
Cuma namazlarını kılanların çokluğu Allah inancındandır.
Peki, besmelenin anlamını bilir miyiz acaba?“Rahman ve rahim olan Allahın adıyla (başlarım)”demektir besmelenin anlamı.
Besmele ve Kelimeyi şahadet getirme, Allah’la yapılan bir sözleşme gibidir. Besmele her peygamber ve ümmetinin kullandığı bir şifre gibidir.
Peki, Rahman ve Rahim ne demektir?
Besmelede geçen (Rahman ve Rahim olan Allah'ın adıyla)Rahman ve Rahim: Çok merhamet eden, esirgeyen ve bağışlayan anlamındadır.
Yüce Allah'ın Rahman sıfatı, bütün insanları, yaratılmışları kapsar (Müslüman olan ya da olmayan herkesi kapsar.)
Rahim sıfatı ise, sadece inananları kapsar (Ahret de sadece Müslümanlara merhamet etmesi anlamını içerir.)
Namaz kılarken onlarca kez Allahtan başka İlaha tapmadığımızı söylesek de, gerçek hayatımızda, Kuranda bahsedilen TAĞUT a taptığımızın farkına bile varmayız.
Bakınız bakara suresinin 257. ayeti ne diyor.
“Allah, inananların dostudur. Onları karanlıklardan aydınlıklara çıkarır. İnkar edenlere gelince onların dostları da tağut tur, onları aydınlıktan alıp karanlığa götürürler. İşte bunlar cehennemliklerdir. Onlar orada devamlı kalırlar.”
Geçmiş dönemlerde de günümüzde de, bilerek ya da bilmeyerek, Yüce Allah’a inandığını söylediği halde, Allahtan başka her şeye tapanlar olmuştur. İnkar edenler olmuştur.
Bunun en kötü örneği de Firavun dur.
Öylesine kendisini kaptırmış ki, Dünya nimetlerine, zenginliğe, şana, şöhrete, iktidara, tahta, makama, kendisini tanrı ilan etme noktasına kadar şirkte ilerlemiştir.
Belki hayatının ilk yıllarında Firavun da kendisinden başka yaratıcının varlığına inanıyordu. Yanındakiler, sağındaki solundakiler, emrindekiler, ondan nemalananlar, çıkar çevreleri onu öylesine şımartmış, alkışlamışlar, övmüşler ki; en sonunda; Hazreti Musa gibi özellikle, kekeme olan ve bazen kardeşinden yardım alan, bir peygamber karşısında azgınlığı had safhaya ulaşmış, Tanrılığını ilan etmiştir.
Şimdi günümüze dönelim isterseniz. Bizde sağımıza solumuza bir bakalım, özellikle kendimize bir bakalım. Acaba şan, şöhret, mevki, makam, kadın, kız, kariyer ve benzeri, dünyevi çıkarlarımız için Dinden imandan çıktığımız olmuyor mu?
Yüce yaratıcıyı ikinci plana ittiğimiz olmuyor mu?
Hadi kendimizi işin dışına çıkaralım. Düşünmemizi kolaylaştıralım. Çevremizdeki makam sahipleri, şanlı şöhretli kişiler, erki elinde bulunduranlar, acaba Allahın emrettiklerini zaman, zaman çiğnemiyorlar mı?
Onun, yapma dediklerini yapmıyorlar mı? Onun, dost edinmeyin dedikleri ile dost olmuyorlar mı?
Peygamberimiz dönemindeki inananlar gibi davranıyorlar mı?
Diyeceksiniz ki, “Sadede gel kardeşim.” Geliyorum.
O günün yöneticiler ve idarecileri hükmettikleri sürece, mal varlıklarından eksilmeler olurken; bugünün idarecilerinin, yöneticilerinin, hükmettikleri, sürece mal varlıkları neden artar.
O günün yöneticileri, yönetime ve idareye talip olmazlarken, kendilerine zorla verilirken; bugünün yöneticiler ve idarecileri ölümleri pahasına, neden yönetime ve idareye sahip olmaya kalkarlar ve her yolu mübah sayarlar. Ayrıca ölünceye kadar da, mümkünse, görevde kalmak isterler.
Görevde kaldıkları sürece, Allahın emrettikleri ile hükmetmezler
Saygı değer okuyucularım; zamanın firavunu, en büyük zenginliklere sahip olma noktasında iken, Allah’a itaatsizliği yüzünden; ibreti alem için, secde etmiş halde, günümüze kadar korunmuş olarak bizlerin gözlerimizin önüne serilmiştir.
Günümüzün firavunlarına, “haşa biz tanrılık iddia etmiyoruz” diye ağızlarıyla söyledikleri halde tağut’a tapanlara sesleniyorum: Sizleri, şan, şöhret, makam, mevki, kadın, kız, iktidar, güç para, altın, servet, tagutlarınız, Tanrılarınız, kurtaramayacak. Sizleri kurtarsa, kurtarsa sadece Yüce Allah kurtarabilir.
Dönün ona, dönün onun emrettiklerine, kurtarın kendinizi de, insanlığı da. Aksi halde sizin sonunuz Firavundan daha kötü olacak.
Her kelimeyi şahadet getirdiğinizde imzaladığınız, Allah la aranızdaki akitleriniz aklınıza gelsin. Bu sözleşmenin neresindeyim sözümde duruyor muyum acaba diye, kendinize sorunuz.
Bu sorununuzun cevabı inşallah hep olumlu olur. Saygılarımla.