Kurt puslu havayı severmiş.
Bazı insanlar da, bulanık suda balık avlamayı.
Malûm, hepinizin bildiği gibi, 21.yuz yıl dünyası Avrupa’nın burnunun dibinde bir Rusya-Ukrayna savaşı yaşıyor.
Ve bizim fırsatçılar, stokçular, bu krizi nasıl fırsata, menfaat çevireceğiz, rant, vurgun yaparız çabası içindeler...
Kasap et derdinde, koyun can derdinde.
Yani selden kütük toplama yarışı içinde olan aç gözlü zavallılar var!
Bunlar, her türlü ahlaki, vicdanı değerleri hiçe sayan ve Allah korkusu olmayan, fakir halkın ekmeğine, lokmasına, yağına göz dikmiş yamyamlar!
Evet, Kiev sokaklarında vahşet, ölüm kol geziyor...
Sivil halka, kadın, çocuk, yaşlı demeden saldırıyor...
Ukrayna’nın bir başka şehri Odessa'da zulüm, katliam var mı?
Var!
Kan, gözyaşı, ölüm hepsi var...
Ukrayna halkı patlayan bombaların, füzelerin, kurşunların altında bir lokma yiyecek, bir kaç pet şişe su almak için marketlerde saatlerce kuyruklarda yaşam mücadelesi verirken, bize ne oldu bilmiyorum.
Şu bir hafta içinde temel gıda maddelerine ha bire zamlar sağnak gibi yağdı...
Ve mutfaktaki yemeklerin olmazsa olmazı ayçiçeği yağı sıkıntısına düştük...
Hemen marketlerde kuyruklar…
Raflarda yağ bölümleri boşalmış...
Koşup, yetişen bir iki bidon bulmuşsa şükür diyor...
Bir kısım gelenlerde, homurdanarak eli boş dönüyor...
İşte bir tarafta, savaştan etkilenen halkın toplum psikolojisi...
Yokluk, kıtlık olacak paniklemesi...
Diğer tarafta bu krizi, fırsata çevirmek isteyenler...
Stokçular, rantiyeciler...
Selden kütük toplayan, hak hukuk bilmeyen vicdansızlar, açgözlüler...
"Bu aç gözlüler...! " İfadesi ile bir çıkış haykırış yapan bir bürokrat il müdürü de, bu sözünü kime söylediği belirsizliği içinde sanki bu sözün muhatabı, marketten alışveriş yapan halka söylemiş anlamı çıkıyordu...
Eğer, sürçü lisan ile sehven bir hata olan bu ifade için halktan özür dilemeliydi.
Olmadı. Özür de dilemedi.
“Burası Türkiye... Ali bey” dediğinizi duyar gibiyim...
Şu bir iki yılın içinde kaç tane bakan değişti?
Bir çıt çıkıyor mu?
Azledildi, affını istedi, istifa etti....
Bu ayrı bir hikâye...
Demokrasi kültürü içinde yaşanan prosedürler diyeceğiz...
Yani bir bakan başarısızsa, saklı gizli bir şey değil bu...
Kamuoyuna bir bakanın görevden alınma gerekçeleri şeffaf bir şekilde milletle paylaşılmalı...
Halk, Tarım ve Orman Bakanı Bekir Pakdemirli’nin neden görevden alındığını merak ediyor.
Vatandaş olarak, insanın aklına acaba bu ayçiçeği yağı meselesi bakanın başını yaktı diye düşünmek geliyor.
Neyse, "Dostum Putin" bir telefonla imdadımıza yetişti...
Ne de olsa komşuyuz...
Komşu komşunun külüne muhtaçtır demişler...
Ukrayna halkına kan kusturan Putin, Türk halkının ayçiçeği yağı ve ekmeklik buğday ihtiyacını düşünmüş.
Odessa Limanında buğday ve ayçiçeği yüklü mahsur kalan 30 tane gemiyi serbest bıraktırdı...
Bizde, derinden bir oh çekerek çok şükür piyasalar bir nefes alacak diye sevinçle umutlandık.
Bu toprakların ekmeğini yiyenler...
Doğup, büyüdüğü topraklara biraz vefası olanlar...
İster istemez kendi kendine soruyor.
Taşı diksen bitecek Anadolu topraklarımıza, verimli ovalarımıza ne oldu?
Ayçiçeği memleketi Trakya ovamıza ne oldu?
Buğday ambarı Konya, Şanlıurfa ovası Harran'a ne oldu?
Niye üretmiyoruz?
Ne oldu bizim, bereketli ovalarımıza?
Hep bunları tek tek düşünmek, sorgulamak gerekir.
Sebep ve sonuçlarını bilmek gerekir....
Bu ülkeyi yöneten tüm kadrolar... tüm siyasi partiler....
Yerel yönetimler....
Bakanlıklar... Bürokratlar...
Siyasetçiler...
Muhalefet veya iktidar hiç fark etmez.
Bizim mahalledeki alışveriş yaptığımız, ayçiçeği yağı aldığımız ürün fiyatı, Odessa Limanından “Dostum Putin’in bir telefon talimatına, iki dudağının arasına kalmışsa pes doğrusu...
Meşhur atasözünü bilmeyenimiz yoktur.
"Rus Ayısı ile aynı yatağa girilmez... Çünkü ayının ne zaman, ne yapacağı belli olmaz!"
Dostum Putin isterse, yağ, buğday gelecek...
Ya istemezse?
Türkiye olarak, bu yaşadıklarımızdan daha çok çıkaracağımız dersler var.
Kalın sağlıcakla.