Bundan tam üç yıl önceydi, tarih 16 eylül 2016 yılını gösteriyordu. Tarık Akan karaciğer kanserinden ölmüştü. Ünlü oyuncunun ölümü ilk duyulduğunda medya tarafından sıradan bir ölüm gibi algılatılmıştı.
Hiç unutmam, ölüm haberini televizyonlar önemsiz bir habermiş gibi vermişlerdi.
İlk anda insanların kendi derdinden ve ölümleri kanıksadığından mıdır, yoksa hayat nasıl olsa bize güzel duygusunun ağırlığı mıdır? bilinmez ama, daha sonra beyinlerde farklı çağrışımlar devreye girmiş olmalı ki; ölümün o soğukluğu ile yüz yüze kalmıştık.
Aradan bir iki gün geçmişti ki, yorumcular Tarık Akan'ın ölümünden bahis geçerken ahlar, tühler, ve bir sürü methiyelerle söze başlıyorlardı.
Diyaloglar hep üzüntü ve duygusallık üzerine kurgulanmıştı.
Halbuki adam hastalığını kimseyle paylaşmamış ve bu durumu kullanmamıştı bile.
Adam gibi çekip gitmişti bu dünyadan.
O tarihlerde yetkililerden de hiç ses çıkmamıştı. Bugüne kadar da bu saygın sanatçı ile ilgili hiçbir anma töreni yapılmadı.
Ona son bir özür borcu yok muydu?
Ortada ne bir yetkili ne de resmi bir özürde yoktu aslında. Neden?
Çünkü Tarık Akan'dan önce sanat ölmüştü bu ülkede.
Tarık Akan öldükten bir iki gün sonra tv. kanalları ikide bir, "hiç haberimiz olmadı" teraneleri çalmışlardı. Sanki haberleri olsaydı ne yapacaklardı ki? Hiç bir şey…
Riyakar iki yüzlü bazı tv. kanalları değil miydi, adamı yerden yere vuran?
Silivri'de bariyerleri sallayan Tarık Akan, bir Mayıs'ta işçilerle kol kola yürürken siz neredeydiniz?
Bir de sıkılmadan Tarık Akan'dan, Nazım'dan, Taş Mektepten bahsedip görüşlerini televizyonlara taşımışlardı.
Yoksa bir günah çıkarma mıydı? o telaşlı halleri.
Bu zamana kadar adamın devrimci duruşu ile Atatürkçü yanından hiç bahsetmemiş lerdi.
Sıkı bir Nazım sevdalısı olduğunu, Yılmaz Güney le cezaevi görüşmelerini, Nazım Vakfına yaptığı bağışlarını, Taş mektebin kurucusu olduğunu hep pas geçmişlerdi.
Sizler onun adını ağzınıza almayı bırakın ve dürüst olun.
Ne demişti Ataol Behramoğlu, "Türkiye bir Cumhuriyet aydınına veda ediyor".
Ardından Cüneyt Arkın, "Adam gibi adamdı" demişti.
İşte bu kadar.
Tarık Akan'ın size hiç ihtiyacı olmadı. Ama onun ölümündeki asalet te, size kapak olsun.
Ölüme nasıl gol atılıyormuş gördünüz.
Sıkı bir Atatürkçü ve Cumhuriyet sevdalısı Tarık Akan geçti bu dünyadan.
“Doğum günün kutlu olsun yiğit adam.”
Sanatçılarımıza ve tüm insanlarımıza ölmeden önce değer verilmesi dileğiyle.