Çevir bilyalı koltuğu, nerede durdu?
Muhafazakarda,
Benn onlardanım.
Çevir koltuğu nerede durdu?
Sağ iktidarda,
Ben onlardanım.
Çevir solda;
Ben onlardanım.
Çevir milliyetçiliğe,
Ben onlardanım.
Çevir güzelce ohh..
Nerede durdu?
Sosyalist Komünist hoop..
Ben onlardanım.
Çevir bir daha nerede durdu?
Irkçı mezhepçi,
Ben onlardanım..
Bir daha çevir, liberal mi?
Onlardanım.
Çevir çevir çevir,
Kıvır kıvır kıvır,
Beennnn onlardanım.
Zaman zaman sol iktidar da işçileri savunur, haklarını ararım.
İşçiyim ben, ararım ikramiyeyi mesaiyi sosyal hakları.
Köylüyüm ben, ararım taban fiyatı doğrudan yardımı.
Ararım da ararım, sorarım da sorarım.
Kadın haklarını ararken feminist olurum, hayvan haklarını ararken kümese girerim ben.
Bir bakmışsın en öndeyim, bir bakmışsın önümü göremiyorum.
Benim için ne varsa arar sorar alırım ben.
“Ararım sorarım seni her yerde, ararım ıssız gecelerde sevdiğim nerde”
Hak benim hukuk benim, para benim pul benim. Her şey benimdir.
O kadar...
Çoğu zaman sanatta üstüme yoktur benim, bilirim ben sanat sepet işlerini.
Amma…
Böyle zamanlarda sanatı fazla ciddiye almam ben.
Neden mi?
Onun yeri başka, üstelik şimdi zamanı değil.
Ben şimdi işçiyim, köylüyüm, fakir fukarayım,
Yetimim ulan bennn...
Önce para hak huk tuuu.
Yiyelim içelim susalım.
Tıksırıncaya kadar....
Yeterrr..
Şimdi sanatçıyım ben..
Bir kere bile kitap okumam, okurmuş gibi yaparım.
Elimdeki kitap mı?
Sadece aksesuar olarak taşırım onu ben.
Kitabın adı, önsöz ve birazda eleştiri, sanatçı ağzı çakarım. O kadar.
Bir bok biliyormuş gibi bağıra bağıra konuşurum ben.
Egolarıma elletmem,
Ellemeyin lannn..
Egomu kızdırırsınız sonra.
Kimselere laf söyletmem.
Ben bilirim ben oynarım, ben söyler ben çalarım.
Her şeyi ben anlarım.
Ben ben ben...
Sen ne ayaksın lennn?
Ben öyle fazla çalışmayı sevmem.
Az çalışır çok götürürüm,
Çok konuşur az iş yaparım ben.
Hep höp löp.
Yersen...