Niye hep özlem duyarız geçmişe?
Neden ,"Nerede o eski bayramlar?"
Der dururuz?
Oysa daha güzel
Olması gerekmez mi
Her şeyin günümüzde?
Tutan mı var bizi?
Yapsak ya doğruları!
Cennete çeviremez miyiz
İstesek çevremizi?
Neyimiz eksik ki...
Fazlamız var belki...
Şöyle bir silkinip gelebilsek kendimize;
Kaldırıp başlarımızı,
Bakabilsek gökyüzüne,özgürce;
Göz kırpabilsek artık yakmayan güneşe;
Diplerinden geçipdurduğumuz ağaçları,
Cıvıl cıvıl öten kuşları,
Görmemezlikten gelmekten vazgeçebilsek;
Daha güzel olmaz mı her şey?
Hissetmiyor muyuz,
Bizi bunaltan sıcakların azaldığını?
Geceleri üşümeyen var mı aramızda,
Kapı,pencere açık yatıp da?
Duygusallaştırmıyor mu bizi,
Hazan mevsimi?
Dostlarımız sayılmaz mı
Aynı apartmanda oturduğumuz
Kat malikleri?
Gördüğümüzde onları,
İçten bir selamlamayla
Sorsak hatırlarını;
Kaf dağında
Olmasa burnumuz;
"Nuh!" da desek,
"Peygamber!" de desek;
Geniş tutsak
Ufkumuzu;
Unutmasak,
Diri fay hattı
Üzerinde olduğumuzu;
Bir afet anında;
Küçümsediğimiz,
Selam vermekten
Kaçındığımız kimselerin,
Acil yardımlarına
Ummadığımız yerde ve anda
Muhtaç olabileceğimizi,
Tutsak hep aklımzda
Ne kaybederiz ki...
Bu veçhile
"Şimdiki aklım olsaydı...",
"Keşke..."
Demeyelim boş yere!
Belli değil ne olacağı;
Ne zaman,nasıl
Ve nerede!..