Her bayram geldiğinde
Hoşgörü tavan yapar bende.
Nedendir bilinmez;
Daha affedici
Daha iyi niyetli olurum.
Unutuveririm bana yapılan
Saygısızlık ve yanlışlıkları.
Haksızlığa uğramışsam bile
Çok kızmış olsam da birilerine
Bir şans daha
Vermek isterim onlara.
Herhalde "bayram hatırı"na...
Pollyannacılık oynayarak
Kesin suçsuz olsam da
Öz eleştiri yaparım.
Başkalarının yerine
Koyarım kendimi.
Masum olduğum halde
Hatanın bende olabileceğini
Kabullenirim sonuçta.
Bir an önce de
Harekete geçip
Aramız orta ölçüde olan
Aramız açık kişilerle
Bir araya gelmek ,
Arayı düzeltmek;
Sanki hiçbir şey olmamış gibi
Yaşanmamışçasına bir şeyler
Her şeye yeniden başlamak,
Akrabalık ve dostluk bağlarını
Kuvvetlendirmek isterim.
Benliğimi
Ayaklar altına alıp,
Taş basarak bağrıma;
"Ne yapıyorsun?
Sen haklısın.
Onun senden
Özür dilemesi;
Seninle barışması gerekir!"
İç sesimi bastırarak
Zor da olsa
Hep doğruyu
Yapmak isterim.
Ve bilirim ki
Biraz sonra diye bir şey,
Hem var hem de yok.
Pamuk ipliği ile
Bağlı değil miyiz hayata?
Eğer;"Keşkeler..."
Yaşamak istemiyorsak
"Şimdiki aklım olsaydı... "lar
Kemirmesin diyorsak beynimizi
Fırsat bilip bayramları,
-Varsa -
Sonlandırmalıyız küslüklerimizi.
İlk adımı biz atalım ki
Kazanan da biz olalım.
Bu dünya yorgun,
Bu dünya yaşlı,
Bu dünya yalan,
Bu dünya kalımsız...
Madem dünya bir handır,
Bizler de birer yolcu...
Bir müddet
Konakladığımız bu yerde,
Gerek yok kimseyi;
Sinirlendirip üzmeye!
Bayram vesilesiyle
Açalım kollarımızı;
Sarıp sarmalayalım
Tüm akraba,dost
Ve diğer insanları!..