Günlerden bir gün
Saat tam da 10.00'da;
Taşlıboğaz Bulvarı'ndan
Çıktım yola.
Temposuz adımlarla
Başladım yürümeye;
Sağa sola baka baka.
Halk otobüsleri,sarı civcivler
Geçiyordu yanımdan;
Duraklarda dura dura.
Oldukça sıcaktı hava.
Vardı başımda şapka.
Ulaştım neden sonra
Şehrin tam ortasına.
Soluklanmak istedim
Sevgi Yolu'nda.
Kuşburnu içmek istedim
Bir çay ocağında.
Oturanlar vardı orada;
Tıpkı benim gibi
Bir yerlerden emekli
Ya da işsizler belli ki...
Boş yer olmadığından,
Birazcık da olsa
Oturamadan orada;
"Yolcu yolunda gerek..."
Diyerek düştüm
Tekrar yollara.
Az sonra vardım
Turistik Park'a .
Baktım sandalye ve masalara
Oturacak yer
Bulamadım hem turistik
Hem de merkezi parkta da!
Büyük ihtimalle
Geçerken uğrayanlar,
Belli bir işi olmayanlar
Ve emekliler ele geçirmişti
Burasını da.
İç sesimle"En iyisi..."dedim;
"Menderes Park'a gideyim.
Her nasılsa
Oturacak yer bulurum
Belki orada!"
Kısa bir yürüyüşten sonra
"Denemek ister misiniz?
Diyen parfümcü
Genç bayanları atlatarak
Ulaştım Menderes Park'a.
Hayret!..
Buldum orada aradığımı.
Boş bir sandalye bekliyordu
Boş bir masayı.
Kimse kapmadan yeri
Oturdum,çektim sandalyeyi.
Gayrı neşeliydim.
Ben de önemli biriydim.
Çünkü vardı benim de
Bana ait bir yerim!..