Geçenlerde

Sarı civcivle

Gidiyordum

Çine'den Aydın"a.

Hem de

Ön koltukta.

Araçta on yolcu

Ya var

Ya yoktu.

Tek tük

Binenler oluyordu

Otobüse

Yoldaki duraklarda.

Bir yolcu

Bindi arabaya

Merkeze girişteki

Bir durakta.

İşlevsiz mi neymiş

Aykartı!

Oturduğumdan

En önde,

Geldik göz göze

Bu yolcu ile.

Vakit geçirmeden

Araç kaptanına,

"Kartınızı okutun!"

Dedirtmeden,

Bakışlarına

Masumane anlam

Yükleyerek,

Sordu bana,

"Okutabilir miyim kartınızı;

Ücretini ödesem size?"

Ani soru karşısında

Sessiz kaldım

Bir süre.

Neden sonra,

"Emekliyim ben..."

Diyebildim sadece.

Aynı soruyu

Diğer yolculara

Yöneltti bu kez .

Hayret!

Hiç ses çıkmıyordu

Kimseden;

"Alın kartımı..."

Bulunmadı bir diyen.

Meğer emekliymiş

Pek çoğu;

Malum bunlar,

Ücretsiz yolcu.

Araç ilerliyordu

Bu arada.

Durdu

Bir başka durakta.

Bir bayan bindi

Arabaya.

Ondan

Yardım isteyemeden

Kartsız yolcu;

Kart okuyucu makinede,

"Ücretsiz yolculuk"

Yazısı belirdi

Bu sefer de...

Ne de şanssızmış

Bu yolcu?

Emekliymiş

O bayan da...

Neden sonra

Sonraki durakta

Binen yolcunun

Uygundu kartı

Okutmaya.

Böylece

Çözüldü sorun.

Oturdu taşlar

Yerli yerine;

Yaşam,döndü tekrar

Eski normaline!..