Rafetdin BÜLBÜL
Özür dilemiyoruz!
Öyle anlaşılıyor ki
Pek çok şeyi,
Yanlış anladığımız gibi
"Özür dile!"yi de,
"Sakın,'Özür dileme!' "şeklinde
Anlıyor,algılıyor
Gereğini yapıyor;
Gerekli durumlarda
Özür dilemiyoruz!
Gözlemlediğim kadarıyla,
Tecrübelerime dayanarak
Ve de iddialı olarak
Diyorum ki,
Özür dileme kültürü
Bizde gelişmemiş.
Özür dilemeyi bilmiyoruz,
Özür dilemeyi sevmiyoruz!
Her şeyden önemlisi
Ve düşündürücü
Olanı da
Gerekli hallerde
Özür dileme,
Gereği duymuyoruz!
Kendimizi her konuda,
Her alanda,
İllaki,
Her zaman
Haklı gördüğümüzden;
Hatalarımızı,yanlışlarımızı,
Kabul etmediğimizden;
Hep de,
Her türlü şartlarda;
Hatayı,yanlışı
Karşı tarafın,
Başkalarının
Yapacağını,
Yaptığını;
Düşündüğümüzden,
Bir türlü
Özür dilemeye
Yanaşmıyoruz.
Başkalarından,
Karşı taraftan
Özür dilememiz
Gerektiğini kabullenemiyor;
Özür dileme gereği
Duymuyor;
Özür dilemeyi
Kaldıramıyor;
Özür dilemeye
Yanaşmıyoruz!
Sonuçta;
İnsanlarla
İletişimimizi,
Zorlaştırıyor;
Birlik ve beraberliği
Tehlikeye sokuyor;
Birilerini,
Kırık kalplerle,
Bozuk psikolojilerle
Yaşamaya
Mahkum ediyoruz.
Oysa bunlara,
Ne gerek var?
El öpmekle
Dudak aşınır mı?
Hata bizdeyse
Ne olur
Özür dileyiversek;
"Kusuruma bakmayın!"
Deyiversek,
Kurbağalar
Kısır mı kalır?
Eğer bu ülkede,
Özür dileme,
Kültürü gelişmiş
Ve oturmuş olsaydı;
Mevcut sorunlarımızın
Pek çoğunu,
Çözmüş olurduk!
Gerekli durumlarda
Özür dilemememiz,
Eksi
Özelliklerimizden
Sayılabilir!.
Uygar,
Çağdaş bir bireyin
Bir yanlış yaptığında,
Hatalı olduğunda,
İlgili kişi
Ve taraflardan
Özür dilemesi kadar
Doğal
Ve doğru ne olabilir?
Etik olan,
Sağlıklı olan,
Yapılması gereken,
İnsana yakışan
Bu değil mi?
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.