İnsanlara
Mesafeliydi
Önceleri,
Etli sütlüye
Pek karışmazdı;
Tüketir giderdi
Günleri,
Dokunmadan
Suya sabuna!

Zannederdi ki
Yanlış
Ve hata
Yapmazdı
Bazıları!

Ne zaman
Girmeye başladı
Hemcinslerinin
Aralarına;
Bir de
Baktı ki
Her biri,
Kabul edilenez
Yanlışlarda!

Şaşkınlıkla
Fark etti ki
Pek önemsizmiş
Çoğunun,
Bazı konulardaki
Düşünceleri;
Meğer
Çözüm odaklı
Bakmıyormuş
Sorunlara
Hiçbiri!

Asıl kendisiymiş,
Doğruları yapan,
Gerekirse
Don Kişot gibi
Yel değirmenleriyle
Savaşan!

Örnek almıyor artık
Pek çok konuda
Başkalarını;
Devam edecek yoluna
Bundan sonra da
Kullanarak,
Akıl ve mantığını!..