Ülkemizde siyaset ticaret kapısı olmaktan çıkarılmalı, yüce dinin siyasete malzeme olmasının önüne geçilmeli, şeffaflık esas olmalı hiç bir suç yapanın yanına ve cezasız kalmamalı. Ülke kaynakları kişisel çıkarlara kurban edilmemeli sloganlarla değil, halkı kucaklayan politikalar izlenmeli.

Mesela;

Milli eğitim kökten değiştirilmeli, paralı eğitim kaldırılmalı.

Sağlık politikası değiştirilmeli; hastası çok, yatağı çok hastane yerine sağlıklı toplum yetiştirilmeli ikiyiz üniversite yerine nitelikli çağın gereklerine uygun üniversite açmalı.

“Devlet malı deniz yemeyen domuz” değil; “Devletin malı, milletin malı herkes gözü gibi bakmalı” özdeyişini benimsemeli.

Tüketim ekonomisinden hızla arınıp üretim ekonomisine geçilmeli.

Yerlere çöp atan değil yerdeki çöpü kaldıran, elini yüzünü yıkarken bile suyu tasarruflu kullanan, kavga kültüründen değil; saygı, sevgi, barış ve kardeşlik duyguları inşa edilmeli, kindar, dindar değil, hak Hukuk ve adaleti önceleyen ahlaklı nesil yetiştirilmeli.

Havanın, suyun, toprağın kıymetini bilen milliyetçiliği şekillerde değil yüreğinde yaşatan yaşayan, ayrıştırıcı nefret söylemleri değil; birleştiriici sevgi, saygı, barış dili kullanan siyasetçi profili ülkenin en önemli olan ihtiyacıdır.