Zaman su gibi akıp geçmekte…                                                                           

Mustafa Kemal Yılmaz’ın 9 Mart 2013 günü, vefatının üzerinden koca bir tam altı yıl geçti. Vefatının birinci yılında eşi de sonsuzluğa uğurlandı.     

Ankara’dan gelip de “çok özledim” dediği Aydın’da vefatı ise; yakın dostlarına, doğduğu kendi öz toprağına adeta bilerek ölmeye geldi, dedirtmiştir. Aydın Bey Camiinden büyük bir kalabalık ve sevenleri, 13 Mart 2013 Çarşambasında Umurlu’da annesi ve babası Hakkı Çavuş’un yanına götürdük onu.

Kendisini rahmetle analım, kendileri Aydınımızın önemli değerlerindendir.

Devletten aldığı maaşa el sürmeyip Aydın kültürünün yaşatılması ve geliştirilmesi için kullanan idealist bir kişilik olan Mustafa Kemal Yılmaz, eğitimci, şair, yazar yurtsever siyasetçi ve devlet adamıdır. 1965-1973 yılları arasında Aydın Milletvekilliği yapmıştır. Bakanlık Başmüfettişi, yurt dışında görev yapan bir ateşe, Çanakkale’de insanlarımızı hıçkırıklara boğan bir turist rehberi, tam anlamıyla Atatürkçü ve vatanseverdir.

Aydın’dan Ankara’ya yolu düşenlerle ilgilenmek, eşlik etmek için kırık kalçası ve koltuk değneğiyle de olsa yetişmeye çalışır, memleket ve Aydın sevdalısı, Aydın için apayrı bir değerdir M. Kemal Yılmaz Hocamız…

Umurlu’da adına düzenlenmiş parkta “Söz uçar, Yazı kalır” ifadesi bulunan heykelini yapanlar ahde vefa göstermişlerdir.

Bir koli kitaplarını gönderdi. O yaştaki birinin çalışkanlığını ve gayretini gördükçe kendi yaşımdan ve gençliğimden sıkılmıştım. Bir asra yaklaşmış bu delikanlı adama şu gençliğim ile yetişmem mümkün değil diyerek düşündüm. Kendisi hep yazmıştı, hiç durmadan… “Umurlu Çiçekleri” diyor, “Umurlu’dan çıktık yola” diyor, hoca durmamıştı.

Bendenize derlediği haber ve yazıları posta ile elime ulaştığında,  vefat haberi de aynı günlerde gelmişti. İçimiz burkuldu.

Geçtiğimiz 2016 yılında Efeler Belediyesi, adına yapılan parkta bir düzenleme gerçekleştirerek aile bahçesi olarak işletmeyi üstlenmesiyle bakımsızlıktan kurtulan parkı korumaya alındı. Işıklar içinde uyusun!                                                                                              

Hocamızın yaşam, gençlik ve özlem kokan bir şiiri ile bitirelim;

“Ne kadar güzelmişsin meğer                                                                                                          

Ey hayat!                                                                                                                             

Bana bir daha geliver                                                                                                                                           

Şöyle arzu dolu kırıtarak.                                                                                                               

Bir nefes koklayıp                                                                                                           

Dünya gözüyle bir daha,                                                                                                    

Öpmek seni niyetim.                                                                                                                             

Ateşli bir veda busesi kondurmak alnına                                                                                       

Canım memleketim…”