Normal koşullarda asla yapmayacağı- yapmaması gereken şeyleri, verilen tepkilere üç maymunu oynayarak kayıtsız kalıp yapıyor ve bastığı dalların tümünü kendi eliyle kırıyorsa bir insan, bunda bir gariplik olduğunu düşünmüyor musunuz siz de?

Sanki birileri bütün ipleri ellerine almışlar, birini ikisini değil hemen hepsini oynatıyorlar hafif batı müziği ezgisiyle.

Biz hep Amerika - İsrail ekseninde işbirliği var ve birlikte tüm şer odaklarını harekete geçiriyorlar diye düşünüyoruz ve çeşitli karşı ataklar geliştiriyoruz çapımızca. Oysa oluşturulan bu algı çerçevesinde İngiliz ve Fransız derinler gözlerimizi boyayıp altımızı oyuyorlar.

Ve üzerinde mutabık oldukları projenin (Ortadoğu) ışığında iç siyasetimizi dizayn etmeye çalışıyorlar ve ne yazık ki ediyorlar da.

Öyle sanıyorum ki son yirmi yılın ülke siyaseti, bu proje doğrultusunda mim koydukları Tayyip Erdoğan üzerinden şekillendirildi ki parmaklarında oynatacakları bir Kürt devleti Güneydoğu’da kurulsun İngiliz tilkiliğiyle.

Ve bu doğrultuda seçilmiş olan Erdoğan tüm basamakları tereyağından kıl çeker gibi kolaylıkla çıktı. Ancak atladıkları bir şey vardı ki bu ülkenin vatansever halkına bölünmeyi kabul ettirmek kolay değildi ve bu aşamada Bahçeli "Beka Sorunu" söylemiyle ortaya sürüldü ve bir anlamda Erdoğan'ın eli zayıflatıldı.

Bu aşamada Kılıçdaroğlu, Bahçeli ve Erdoğan aynı kaşıkla yiyorlardı pilavı. Ancak bir şekilde çark edince Erdoğan ortak projeden onu gözden çıkarıp gerek FETÖ gerek ekonomi ve gerekse iç karışıklıklarla Erdoğan'ı yıpratma yoluna gittiler.

Ve panikleyen Erdoğan iktidarı kaybetmenin olası sonuçlarının korkusuyla yanlış hamleler yaparak kendi sonuna katkı koymaya başladı kendi tutum söylem ve davranışlarıyla.

İşin ilginç tarafı şu ki bu noktada Kılıçdaroğlu aslan kesildi birdenbire ve kükremeye başladı uluorta. Ki bizler de yaşadığımız karmaşa nedeniyle "Her şey Güzel Olacak" umarına coşkuyla yapıştık haklı olarak.

Bütün bu süreci gözden geçirince İngiliz tilkiliğini ve Yahudi hinliğini bilen biri olarak kafamda komplo teorileri üretiyorum ha bire.

Acaba iplerimizi ellerine almış oynatıyor olabilirler mi bizi.

Ütopik hayaller kurarken distopik bir sona mı koşuyoruz davul zurnayla.?

Ne dersiniz?

Kafamın şaftı kaymış olabilir mi!?