Akit gazetesi başlık atmış; ”CHP modern eşkıya”.. Bu başlık akılla alay eden bir başlıktır. Hayatımda henüz CHP’ye rey vermedim. Geçen milletvekili seçiminde sandık başına vardığımda elim gitmedi, MHP’ye rey verdim. Büyükşehir belediye başkanlığı seçiminde de kazandığı partiler üstü kimlik nedeniyle ve ciddi devlet adamı duruşunu şu ana kadar muhafaza ettiği için Özlem Çerçioğlu’na oy vermeyi düşünüyorum. Bu iki özelliğini bozmadığı sürece de kararım kesindir.

CHP ile CHP mantalitesi ile kan uyuşmazlığım devam ediyor. Deniz Baykal’ın yıllar önce seçim kampanyasını başlatan o; “uçaktan inerken konfetilere boğulmuş gülen yüzünü” de asla unutmadım. CHP halk ile inatlaşmayı hala sürdürmektedir. Onu anlamaya niyeti yoktur. Kasım, kasım kasılan haliyle bir başka biat kültürünün partisidir. Yani karşısındaymış gibi göründüğü AKP gibi o da kesin biat isteyen bir anlayışla yönetilmektedir. Eline imkân verilse en az Erdoğan kadar adaleti tınlamayan icraatlar sergileyebilir. Bunu karine yoluyla söylüyorum. Yani elimde ciddi bir delilim yok. Yürüyüşüne ve tutturduğu yola bakarak söylüyorum. Beni şaşırtırlarsa kendilerinden fazla sevinirim.

Yani; yakınlık duyamadığım CHP için halkı memnun edecek icra atlara akıl ve güç yetiremezler diyebilirim, fakat asla “modern eşkıyadır” diyemem. Bu Gazete taraftarlığın gübresini çıkarmış, saldırgan tabiatın en şirret örneğini vermektedir. Akıl mantık; muhalefetteki bir partinin özellikle de Orduyu  susturacak güce erişmiş, Sayıştay gibi para hesabını soran bir yüksek yargı organını “öksürmekten” bile men edebilecek  bir iktidar karşısında eşkıyalık yapamayacağını haykırır. Bugün CHP ayakta durmaya çalışan bir ihtiyar gibidir. Elinde Atatürk bastonu olmasa çoktan yıkılır giderdi.

Sen kalkıyorsun böyle bir partiye modern eşkıya diyebiliyorsun. Bu şımarmanın ötesinde bir şeydir. Şirretliğin artık tek pirim getiren bir yöntem olduğunu dost düşman herkese fısıldayan bir münafık tavrıdır. Galiba efendilik devri kapandı, şirretlik devri başladı. Şirretlik tavandan tabana doğru korkunç bir hızla yayılmaktadır. Yeni bir hukuk doğdu. “Mensubiyet Hukuku”. Kendisinde mensubiyet illetini hisseden dünün ezikleri bugün çok rahat bir tavırla imtiyaz talep etmektedir.

Kastamonu jandarma er eğitim alayında 148 er yemin törenine çıkmamış. Her asker adayının 80 yıldır geçtiği yemin merasiminden azade kılınmayı istemek imtiyaz talep etmek demektir. Daha da kötüsü; askerlik süresince bir askerin mutfak, nöbet, eğitim görevlerinden namaz bahanesiyle kaçması ve bu kanserli hücrelere karşı komutanlarının hiçbir müeyyide uygulamaya güç yetirememeleri korkunç bir yıkımın başlamasına sebep olur. Üniversiteye başörtüsüyle giremeyen genç kızlarımızın ikna odalarında çektikleri eziyeti unutmadık. Dün nasıl bu eziyet karşısında Alemdaroğlu’nun gestapo subaylarına öfke duyduysak bugün sadece gözleri görünen peçeyle üniversiteye girip de hocasının “ben seni tanımıyorum ve bu ders de böyle olmaz eğitimi topallatırsınız ”ikazına şımarıkça;” Artık devir bizim devrimiz biz ne istersek razı olacaksınız “ diye cevap vermesine de itiraz ederiz. İtiraz değil hatta bu şımarıklığı lanetleriz.

Efendiler; bilmem farkında mısınız? Efendilik devri kapandı mensubiyet hukukuna dayandırılan bir şirretlik devri başladı.

AKP ile imtihan olunan bir döneme geldik. Yandaşlık taraftarlık veya sempatizanlık bir yere kadar taşınabilir. Mensup olmadan doğan bir hukuktan söz edilseydi Hz Ömer Kudüs’ü fethettiği zaman bu imtiyazlılar hukukunu ilan ederdi. İstanbul’un fethini müteakip Fatih Bizans’ın yerli halkına bütün güvenceleri vermişti. Şehri talan etmeye veya yağmaya yeltenen kendi askerine acımamıştı. Çünkü içinde şımarıklık pisliği barınan hiçbir tavır Türk tavrı olamaz. Bilerek Türk tavrı dedim. Çünkü cahiliye dönemi inanışlarına peygamberimiz efendimizden 50 yıl sonra avdet eden Arap Emevi ve Arap Abbasi devletlerinde bu Kurani ve Muhammedi tavır maalesef barınacak imkan bulamamıştır. Bu yüzden Harun Reşid devrinde yani 9. Asrın başında İslam devlet adamı tavrına TÜRK AŞISI yapılmıştır. Şımarık Emeviyi deviren Türk desteğidir. Halife Memun zamanında Abbasi sarayı artık Türk aşısının tuttuğunu gösteren gelişmelere sahne olmuştur. Emevilerin kendi ailesinden başka herkesi hatta diğer Arap ailelerini bile mevali gibi gören kaba ırkçılığı esas men edilen kavmiyetçiliktir. Diğer insanları yani kendilerine dalkavukluk yapmayan herkesi köle gibi görmek ve mensubiyet hukukunu icad etmek bir Emeviye cahiliyesidir. Ve bir adım sonrası şerre teslim olmak ve şerre methiyeler düzmeyi getirir. Âlemlerin rabbi olan mazlumların mevlası yücelerin yücesi Kadir_i mutlak sahibi “insana olan rahmeti sebebiyle ”şirretliğin karşısına Türk aşısını çıkarmıştır.

BU aşı dünyanın neresinde bir zulüm varsa neresinde bir şirretlik varsa o tarafa bir dal uzatarak MURAD-İlahi’ye hizmet etmiştir. Aksini söyleyen hep yaban ağızlardır. HZ İSA yı Allah’ın oğlu gören kâfir ağzıdır. Yaban ağızlar TÜRK düşmanıdır çünkü İslam devlet anlayışına dayanıklılık kazandıran aşının düşmanıdır.

Efendilik, yiğitlik, olgunluk, haktan yana olmak ve kendi oğullarını ve torunlarını bile kardeşkanı dökülmeye sebep olmasın diye kendi eliyle telef etmek bize ait bir özelliktir. Türk asla şirretliğin pirim yapmasına izin vermez. Efendilik, Çelebilik veya uhuvvet Ahi Evran tarafından esnaflığın ana direkleri olarak bina edildiyse BU hem sünnete hem Türklüğe hem de Hz Ömer’in başlattığı teşkilatı İslam esaslarına uygunluk demektir.

Askerlikte eğitim alanında sanat icrasında ziraat çalışmalarında asırlardır gücünü korumuş olan efendilik bugün yerini şımarıklığa, taşkınlığa, saldırganlığa ve şirretliğe bırakmaya zorlanıyorsa bu iyiye bir gidiş değildir. Göstere göstere namaz kılmak, kameralar  önünde kuran tilavet etmek bir devlet adamı için elzem olan şeyler değildir.Evet efendim elzemdir diyen varsa; sonuca baksın; yalaka şımarık ve taşkınlığa hazır bu güruh acaba asrı saadet Müslümanlığını ne derece yansıtıyor? Yansıttığı daha çok İngiliz aşısıyla 18. Asrın ilk çeyreğinde Basra’da SUUD ailesinin evinde doğmuş olan VAHHABİLİKTİR. Vahhabilik  taşkınlık demektir. İfrat dır.Sünnet olan orta yolda gitmektir.

Şu anda Dünya Müslümanlığında iki aşının mücadelesi vardır. Türk aşısına karşı İngiliz aşısının acı meyvesi Vahhabilik çarpışmaktadır. Efendiliğe karşı şirretlik ve şımarıklık… Sen ey Müslüman Türk; tarafını iyi seç. Kanser önemsenmeyen küçük bir sırt ağrısıyla da başlayabiliyor. Uyarıyı dinlersen kanseri ağrı çıkarttığı yerde tepeleyip sağlığına kavuşabilirsin