Sevdiğini kaçıran delikanlı, yakınlardan yiyecek aramaya yönelir.                         

Kızcağızın kaçmaması için ağzını kapatır, bir söğüt ağacına bağlar ki bu arada

Döndüğünde ise; söğüt ağacına bağlı kızıl bir et yığını ile karşılaşır. Çöken akşamla

birlikte hareket edemeyen kıza çullanan sivrisinekler bir kızıl et yığınına dönüştürür.

Kızın cellâdı olurlar. Buna neden olan delikanlı kafayı bozar, dağlara vurur.

Bundan dolayı bu topraklar “Cellât” diyerek adlandırılır…

**

Atatürk trende, Aydın-İzmir seyahatindedir.

Torbalı ve Tepeköy’ü geçtikten sonra lokomotif bir gölün içinde

Suları adeta yararak, yüzerek ilerlemektedir.

Atatürk kompartımanın penceresini açar.

Bir süre seyrettikten sonra yerine oturur.

-Bu nedir böyle?

İzmir Valisi General Kazım Dirik’in cevapladığından söz edilir. 

-Paşam, buraya “Cellât Gölü” derler. Çevre dağlardan inen dereler ve çaylar ile

ovadan kaynayan sular bu çukur yöreye doluşarak burayı göle dönüştürür. Yazın

gölün alanı biraz azalır. Ama her kış böyle büyüdükçe büyüyor bu göl.

-Niye Cellât Gölü demişler?

- Efendim, bu sulak alan, sivrisinekleri ve sıtma hastalığı ile meşhur, tehlikeli bir

yerdir. Burada eğleşen insan ve hayvan sıtma ve hastalıklara gark olur, çok da

ölümler yaşanır. O yüzden halk arasında bu yöre ürkütücüdür, Cellât Gölü denir.

- Bu köyün adı ne?

-Oraya da Cellât derler paşam. Sivrisinekten pek yaşayan olmaz.

-Yok, yok, bu böyle olmamalı…

Diyerek Atatürk düşüncelere dalar.

Bahar mevsimi sonudur.

O yörede yaşayanlar bakarlar ki Ankara’dan Gazi Paşa’nın gönderdiği söylenen

Mühendislerin incelemeler yaptığını, işçilerin ve bazı makinelerin çalıştığını

görürler. Çay, dere ve ovadan kaynayan sular toplanarak ardından açılan kurutma ve

drenaj kanalı ile Keklik Pınarı aşağısından, Keçi Kalesi eteğindeki Koz Pınarı önünden

geçen Küçük Menderes Nehrine akıtılır.

Cellât denilen yerleşim yerinde de bir hareketlilik başlar.

Ovaya öküzleriyle, atlarıyla gelen köylüler ekip biçmeye başlar.

Korkutan, ürküten Cellât Gölü yöresine tatlı bir heyecan gelir.

Ertesi yıl Atatürk yine Cellât Yöresinden geçmektedir.

Yeşeren ekinleri, dikilen yerli cins pamukları, çalışan köylüleri görür.

Gülümseyerek,

-Bizim Cellâdın cellâtlığı sona erdi demek!

Kazım Dirik’e seslenir,

-Kazım Paşa buradaki cellât gitmiş, sağlık gelmiş buralara.

Dedikten sonra kenardaki Cellât Köyünün adının “Sağlık Köyü” olarak değiştirilmesini

ister. İşte Sağlık Köyünün adı böylece Atatürk tarafından verilmiştir.

Yaklaşık 80 küsur yıl öncesinden günümüze değin yörede

açılan kurutma kanalları halen görevini yapmaktadır…

**

Geç gelen yaz mevsiminde Aydınımızda minik kan emici cellâtlar -sivrisinekler- yine

Ortaya çıktı. Nihayetinde Belediyece sivrisinek başta, diğer haşerelerle mücadele

Çalışmalarına artık hız verildiğini de öğrenmiş bulunuyoruz…