Gönül ezgileriyle inildeyen sazım ben
Bam telinden nü akıp çim çimenle özleşen
Tansık sezgileriyle mızıldayan nazım ben
Çor dünyaya hor bakıp ak toprakla sözleşen

Bahar benim güz benim bülbül avazlı neyim
Ayet benim cüz benim kainata sineyim
Bayır benim düz benim devr-i daim seneyim
Kirpiğine gül takıp makberiyle gözleşen

Ocak baca dam benim pişen pişiren doyan
Aynadaki cam benim nefsi şişiren soyan
Gönlümdeki gam benim dilime diken koyan
Döşünde çakmak çakıp kendisinde közleşen

Kilidi hem kapısı gönül denen yapımın
Göztaşından yapısı aslanbaşı kapımın
Benim topu tapusu her noktası çapımın
Özü sözünden sakıp dizdizeyken özleşen

Siz ey sözde adamlar küheylan edaları
Siz ey mösyö madamlar aşksız meşk gedaları
Siz ey kavalye damlar cep cepken sedaları
Cüzdanıyla mum yakıp ilik düğme çözleşen

Çimen der bağır çağır "Yordam benim yol benim
Gönül sesine sağır sayrı sağlar sol benim
Yükü yenine ağır kırk kırıklı kol benim
Çim gözüne mil kakıp bebeğiyle tözleşen